lepus europaeus Lagos Ο λαγός ο κοινός, αρχ. ελλ.: «λαγωός», λατ. ονομ. Lepusείναι τρωκτικό, φυτοφάγο θηλαστικό, το οποίο ανήκει στην οικογένεια των λαγιδών. Το μήκος του φτάνει τα 75 εκ. και η ουρά του τα 8 εκ. Το βάρος του φτάνει τα 4-6 κιλά. Το τρίχωμά του αποτελείται από κοντές τρίχες σαν μαλλί και μακριές σαν στάχυα. Αλλάζει χρώμα ανάλογα με την εποχή και το περιβάλλον, και είναι γρήγορο και ευκίνητο ζώο. Τρέχει με 70 χιλιόμετρα την ώρα αλλά ποτέ σε ευθεία, ώστε να παραπλανεί τους διώκτες του. Μπορεί να πηδήξει πάνω από 5 μέτρα.
Κατοικεί σε εύφορες πεδιάδες και δασώδεις βουνοπλαγιές αλλά έχει παρατηρηθεί και σε υψόμετρα έως 1500 μ. Την φωλιά του την κατασκευάζει σε μικρό βάθος το καλοκαίρι και μεγαλύτερο τον χειμώνα. Είναι μάλλον νυκτόβιο ζώο, και τρέφεται με λαχανικά και τεύτλα. Την φωλιά του την κατασκευάζει σε μικρό βάθος το καλοκαίρι και μεγαλύτερο τον χειμώνα.
Ο λαγός ψάχνει την τροφή του τη νύχτα και κρύβεται στα σπαρτά, τους θάμνους και κάτω από μεγάλες πέτρες, ενώ του αρέσει να ροκανίζει και τον φλοιό των δέντρων. Οι αρσενικοί κάνουν επίδειξη δύναμης στα θηλυκά παλεύοντας μεταξύ τους, το ίδιο και τα θηλυκά γιά να αποφύγουν το επίμονο φλερτ των ανεπιθύμητων μνηστήρων.
Είναι το θήραμα που όλοι γνωρίζουμε τόσο καλά και πολλές φορές μας έχει προσφέρει αρκετές δυνατές συγκινήσεις. Έχει μήκος 75 εκατοστά εκ των οποίων τα οκτώ ανήκουν στην ουρά του. Το βάρος του εξαρτάτε από την περιοχή και τόπο που ζει και κυμαίνεται από 4-6 κιλά. Το τρίχωμα του αποτελείτε από κοντές τρίχες απαλής αφής και χρώματος στο πάνω μέρος καστανοκίτρινον με μαύρα μεγάλα στίγματα και προς τα πίσω άσπρο. ο Κόσμος του λαγού ! Λευκός λαγός Το τρίχωμα σε κάποια από τα υποείδη μεταβάλλεται κατά την διάρκεια του Χειμώνα και σε ένα από αυτά γίνεται τελείως λευκό. Οι λαγοί των δασών είναι πιο σκούροι, από τους ομόλογους των πεδιάδων. Τα μάτια του βαλμένα πλάγια είναι χρυσά. Προσφέρουν περιορισμένο πεδίο οράσεως από εμπρός. Επίσης χαρακτηρίζεται από τα αυτιά του , που είναι μακριά , με μαύρο φεστόνι στις άκρες τους . Ο χαρακτηριστικός ρυθμός του ζώου οφείλεται στα πίσω πόδια του (ανάπτυξη). Ο χρωματισμός γενικά συμφωνεί με το περιβάλλον που ζει. Τον συναντούμε από τους κάμπους , μέχρι ψηλά στα βουνά.
Αναπαραγωγή.
Το αρσενικό είναι πολυγαμικό. Το ένστικτο αναπαρωγής είναι τόσο μεγάλο που τους αναγκάζει να διατρέχουν τεράστιες αποστάσεις για εξεύρεση συντρόφου. Δίνονται μεγάλες μάχες μεταξύ των αρσενικών 10-15 μαζί. Αξιόπιστες πηγές λένε ότι αυτές οι μάχες είναι τόσο , θορυβώδεις και δυνατές που πολλές φορές τα ζώα τραυματίζοντε σοβαρά , τύφλωση κλπ μάχες μεταξύ των αρσενικών Το κυρίαρχο αρσενικό που θα επικρατήσει θα ζευγαρώσει με το θηλυκό. Η εγκυμοσύνη του λαγού διαρκεί περίπου 30 ημέρες, γεννά δε μέχρι και τέσσερις φορές τον χρόνο , πρώτη φορά τον Μάρτιο και τελευταία τον Αύγουστο. Κατά τον πρώτο τοκετό γεννά 1-3 μικρά και κατόπιν 3-4 , μετά 3 και τέλος 1-2. Τα μικρά έρχονται στον κόσμο με ανοικτά τα μάτια και πολύ καλά αναπτυγμένα. Θηλάζονται από την μητέρα για μερικές μέρες και αμέσως μετά εγκαταλείπονται στην τύχη τους. Τα μικρά αρχικά ζουν όλα μαζί και βγαίνουν όλα προς αναζήτηση της τροφής μαζί την νύχτα. Μετά περίπου από 15 μήνες αυτά είναι τελείως αναπτυγμένα πια , μπορούν δε να αναπαραχθούν από τον πρώτο χρόνο . Ζουν περίπου 7-8 χρόνια.
Βιότοπος -Διατροφή
Mε το μιμητικό του περιβάλλοντος τρίχωμα του Ο λαγός όπως είπαμε υπάρχει σχεδόν παντού και σε όλον τον κόσμο. Βέβαια είναι βασικά ένα ζώο των πεδιάδων , τον βρίσκουμε όμως και σε βουνά σε υψόμετρο 1880 μέτρων. Εκτιμά τα ξηρά, υγιή και αεριζόμενα εδάφη , όπως μεγάλα δάση δίπλα σε πεδιάδες , παράκτιες περιοχές με καλλιέργειες κλπ Προτιμά να μένει στις πεδιάδες , κατά τις όμορφες μέρες , μέσα στο χειμώνα , όταν ο ήλιος κάνει την εμφάνιση του . Ο λαγός διαθέτει μια ζωτική περιοχή 300 στρέμματα περίπου που την μοιράζεται με τους ομοφύλους του. Στο χώρο αυτό υπάρχουν και διαδρομές διαφυγής , ενώ ο χώρος που συχνάζει είναι 10-15 στρέμματα.
Ο λαγός είναι χορτοφάγος και πολύ εκλεκτικός στην επιλογή της τροφής του. Αυτή αποτελείται από μεγάλη ποικιλία και εξαρτάτε από τις εποχές του έτους. Οι πολύωρες νυχτερινές μετακινήσεις του, τον οδηγούν να τρώει φύτρες ποοειδών η ψυχανθών , κονδύλους , φρούτα η μπουμπούκια , λαχανικά όπως τα λάχανα , καρότα, φύλλα από καρπούς δημητριακών. Το χειμώνα τρώει φύλλα θάμνων , φλοιούς η βλαστάρια νεαρών κωνοφόρων. όπως και το αγριοκούνελο καταναλώνει μαλακές κουτσουλιές πουλιών που είναι πλούσιες σε βιταμίνες , αμινοξέα και βακτηρίδια τα οποία του είναι απαραίτητα.
Συμπεριφορά.
Ο λαγός είναι μοναχικό ζώο , αντίθετα με το αξάδερφο του το αγριοκούνελο. Εκτός από την περίοδο αναπαραγωγής ζει μοναχικά σε μια περιοχή πολύ καλά καθορισμένη . Εκτός από τις νυκτερινές συνήθειες του , γνωρίζει δύο κορυφώσεις δραστηριότητας , το πρωί προτού την αυγή και μόλις πέσει η νύχτα. Τότε μπορεί να πραγματοποιήσει μεγάλες νυκτερινές εξόδους , αναζητώντας εκεί την τροφή του. Αυτή η συμπεριφορά εκθέτει τον λαγό σε συνάντηση με τα αυτοκίνητα…… και το γνωστό και κατακριτέο λαθραίο και απαγορευμένο κυνήγι του λαγού με τα φανάρια και φακούς ! Αυτό το κυνήγι…….. που στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά σχέση με το πραγματικό και υπέροχο κυνήγι του λαγού που γίνεται από μερικούς αδίστακτους λαθροθήρες , είναι ικανό σε μία περίοδο να ξεκληρίσει όλο τον πληθυσμό λαγών μια ς περιοχής . Ποτέ δεν έχω καταλάβει τι ευχαρίστηση βρίσκουν αν θηρεύουν ένα ζώο με αυτό τον τρόπο , κάποτε ήταν για το κρέας τώρα για την μαγκιά και την απληστία !! Δεν σκέφτονται οι άμοιροι, αφελείς , τι θα έχει μείνει για να γεννήσει του χρόνου !!
Το βλέμα Στο καλαμπόκι Με την αυγή ξαναγυρίζει στο σπίτι του (γιατάκι του). Διαθέτει δε πολλά τέτοια γιατάκια στην περιοχή , ανάλογα με την εποχή και την ανάπτυξη της βλάστησης . Ο λαγός είναι (ντοπιάρης) και οι διαδρομές διαφυγής του παραμένουν αμετάβλητες χρόνο με τον χρόνο κι από γενιά σε γενιά. Στην αρχή της σεζόν, όταν ο καιρός είναι ζεστός και ξηρός , ο λαγός απολαμβάνει την δροσιά των τριφυλλιών και των χωραφιών με καλαμπόκια . Ο βουνίσιος τις ρεματιές με σκιά , την σκιερή άκρη πυκνού του δάσους η και ακόμη κ σε συστάδα από πέτρες , σε πουρνάρια, δίπλα από ρυάκια . Στο δάσος τον συναντάμε κάτω από την ρίζα μιας βελανιδιάς η κάτω από ένα θάμνο. Παραμένει πάντα κοντά στα όρια του δάσους η στα πλάγια από αλέες , πάντα σε τέτοια θέση που να αντιλαμβάνεται τον παραμικρό τυχόν κίνδυνο που πλησιάζει. Όταν ο καιρός χαλάσει , τον βρίσκουμε σε καθαρά, χέρσα μέρη η φρεσκοκαλλιεργημένα χωράφια όπου καταφεύγει και με τις παγωνιές.
Ο λαγός υπολογίζει περισσότερο στο μιμητικό του περιβάλλοντος τρίχωμα του , παρά στην φυγή του για να γλιτώσει από τον κίνδυνο. Γι' αυτό ακριβώς ξεπετάγεται από τα πόδια του κυνηγού στην κυριολεξία , περιμένοντας την ύστατη στιγμή για να ξεφύγει. Είναι αλήθεια ότι ο λαγός σε πλήρη ανάπτυξη δύσκολα γίνεται αντιληπτός μέσα στο φυσικό περιβάλλον του. Όταν υποχρεώνεται να διασχίσει μία επιφάνεια ακάλυπτη τρέχει ευθεία και γρήγορα για να καταφύγει στο πιο κοντινό πυκνό η καλλιέργεια . Η ακοή του είναι φοβερά ισχυρή και αντιλαμβάνεται σχεδόν τα πάντα που συμβαίνουν γύρω του. Επίσης η κατασκευή των πίσω ποδιών του , δίνει στο λαγό φοβερή δύναμη προώθησης ιδικά στην ανηφόρα και υπό κανονικές συνθήκες δεν υπάρχει κυνηγός δίποδος η τετράποδος να τον προλαβαίνει σε ταχύτητα σε ανηφορικά μέρη. Γι' αυτό εξ άλλου όταν αποφασίσει να τρέξει , τρέχει πάντα προς τα πάνω .
H ζωή του λαγού είναι μια διαρκής σειρά ταλαιπωριών , κακουχιών , αγρυπνιών και φόβου , διότι διαρκώς βρίσκεται υπό καταδίωξη αρπακτικών ζώων και του ανθρώπου. Εχθροί του είναι όλα σχεδόν τα μεγάλα αρπακτικά, τα φίδια, ο αετός και τα μεγάλα γεράκια, όπως το κουνάβι , αλεπού κλπ και βεβαίως ο άνθρωπος.
Πέππας Γιώργος
Δημοσίευση σχολίου
ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΑΤΗΣΤΕ ΦΟΡΤΩΣΗ